Meer dan 4 jaar geleden alweer, 18 maart 2015, heb ik een stukje geschreven met de titel ‘Groepsdruk’ . In het kort kwam het er op neer dat, zonder er te ver in door te slaan, het wel belangrijk is bewust en alert te zijn van omgeving en situatie. Loop niet als ‘kip zonder kop’ rond, maar scan, maak een afweging en bepaal.
In een reactie daarop haalde iemand een passage uit de Tao of Jeet Kune Do aan:
“Not being tense but ready.
Not thinking but not dreaming.
Not being set but flexible.
Liberation from the uneasy sense of confinement.
It is being wholly and quietly alive, aware and alert, ready for whatever may come.”
– Bruce Lee, Tao of Jeet Kune Do –
Social media
Persoonlijk ben ik geen groot fan van social media en alle moderne mediabronnen. Iedereen vindt overal wel wat van. Tegenwoordig waant iedereen zich veilig achter het scherm, met het idee overal verstand van te hebben en als een soort van toetsenbord held overal maar commentaar op te moeten geven?! De ene discussie nog inhoud lozer dan de andere….. Zo lees ik vandaag weer iets over het wel of niet bannen van de term Gouden Eeuw en de voor en tegens via de social media barsten weer los. Nou daar heb ik ook wel een mening over… Of doe ik nu hetzelfde? Ik dwaal af.
Positieve van social media en de moderne mediabronnen is dat daar ook een groot leerelement in verscholen zit. Het is maar net op welke wijze je er naar kijkt en wat je er voor jezelf mee doet. In eerdere berichten heb ik het ook al eens aangekaart, maar ik ben op de een of andere manier altijd wel bezig met Martial arts. Is het niet fysiek, dan is het wel mentaal. Zo zijn er, via verschillende media, aanbieders van ‘educatieve’ filmpjes met diverse vormen van agressie en wijze van aanvallen. Denk aan 1 tegen 1 of groepsgevechten op bijvoorbeeld scholen tot willekeur aanvallen op straat, onbewapend en bewapend. Zo laatst nog een filmpje van een vrouw die tijdens langslopen met een mes een jongetje (3 jaar) 2x in het gezicht stak in het bijzijn van vader, moeder en nog een kind.
Mindset
Dat zijn ook dezelfde filmpjes die mij erg laten nadenken over “wat als”… Niet alleen de vraag wat zou ik gedaan hebben, welke technieken, als hij, dan zou ik, etc… Wat ik merk als ik naar de filmpjes kijk, is dat ik het probeer te vertalen naar de momenten dat ik op straat loop en bepaald gedrag op straat tegenkom. Dan komt weer de gedachte “wat als” naar boven. Zoals gezegd, niet zozeer vwb techniek, maar met name de mindset.
Je loopt relaxed op straat met de gedachten bij het boodschappenlijstje onderweg naar de supermarkt. Plotseling bots je tegen iemand op of je kijkt (zonder daar zelf erg in te hebben) iemand aan die daar even niet van gediend is en voordat je er erg in hebt escaleert de boel en word je aangevallen. Tegenwoordig hoor, lees, zie je steeds vaker over verwarde personen die kolder in de kop krijgen en willekeurig toevallige passanten aanvallen. Ben ik in staat om vanuit de relaxed modus direct de knop om te zetten en al het geleerde van afgelopen jaren in de praktijk te brengen en op die manier mijzelf (en misschien wel anderen bij mij) in veiligheid te brengen.
Hiermee kom ik weer terug bij het begin van dit stuk. Zonder in de kramp te schieten, hoe blijf je scherp en alert en sta je als het ware continu in de waakstand, zonder jezelf te verliezen door ipv de relaxed modus altijd klaar te staan om in de aanval te gaan.
Van alle jaren Martial Arts blijft dat mijns inziens mijn grootste uitdaging. Binnen de sportschool en tijdens de training, zowel oefeningen als sparren, zit dat wel goed. Je trekt de kleding aan en verandert automatisch van mindset, d.w.z. je weet wat je kunt verwachten.
De ‘oplossing’ ligt even iets lastiger dan alleen door de uurtjes trainen in de gym. Mindset is iets wat o.a. gevormd wordt door karakter i.c.m. momentum. Karakter is iets persoonlijks en verschilt per persoon, o.a. gevormd door opvoeding en leefomgeving. Daar is dus geen standaard voor. Daarnaast heb je ook te maken met momentum, dat is al helemaal niet te voorspellen. Wat doet dat met je emotie op dat moment? Er zit nogal verschil in bijvoorbeeld of je net een pittige discussie (lees ruzie) hebt gehad op je werk. Of dat je in een romantische bui bent en je kind heeft net voor het eerst papa gezegd.
Zoals gezegd is dat per persoon en per situatie anders en ben ik vooral op zoek naar hoe ik dat bij mijzelf op het juiste moment kan aanzetten. Het lijkt mij geen gezellig idee als je continu op scherp moet staan omdat eventueel, misschien, mogelijk ik mij tegen een idioot moet verdedigen.
Op de training proberen wij een bepaalde mindset te behalen. Ik moet voor mijzelf de trainingen zo zien te organiseren dat mijn mindset bij iedere oefening of tijdens sparren gecontroleerd explodeert van 0 tot 100 en direct weer terug naar 0. Daarmee hoop ik voor mij persoonlijk de training zo te ervaren en te vertalen dat op het moment dat het er toedoet, ik in staat ben snel een situatie in te kunnen schatten en de juiste mindset te vinden om dat gevaar weg te nemen
Lang verhaal kort:
Bewaar de rust en controle, maar als je moet ga dan beastmode en bijt zijn kop eraf. Is zijn kop eraf, dan weer terug naar rust en controle, geniet van de fluitende vogeltjes en geef de plantjes water. Soort van….
door hoeveel deelnemers zich hadden aangemeld en hoe de verhouding man/vrouw verdeeld was. Op die manier konden wij goed het programma van de training afstemmen op de deelnemers. Eigenlijk in lijn met onze verwachting waren het hoofdzakelijk dames die zich hadden aangemeld voor beide avonden. Een klein aantal mannen had zich aangemeld, maar zijn uiteindelijk toch niet naar de training gekomen, dus alleen dames op beide avonden. Alsof de heren ergens wisten hoe gevaarlijk deze dames echt waren en uit angst om rake klappen en trappen te ontvangen?! Na afloop geef ik ze geen ongelijk, want gevaarlijk waren ze!
Dat betekent dat wat er wordt besproken en gebeurt tijdens de training blijft in de zaal. Met andere woorden, ik ga hier niet op de inhoud van de verhalen in. Maar wat een mooie rode draad was, was dat alle aanwezigen ieder hun eigen argumenten hadden een training te willen volgen om te bouwen aan een stuk zelfvertrouwen, met als eindresultaat weerbaarder te worden. Iedereen luisterde aandachtig, stelde goede vragen en waren merkbaar gekomen om echt iets te leren.
Ook werd er stil gestaan bij een basishouding en wat daar het voordeel van is, maar ook wat je vooral niet moet doen. Er is namelijk een groot verschil tussen een verdedigende houding of een vechthouding. Voor de aanwezigen en andere die eerder bij ons getraind hebben beter bekend als de “Zalando” (geen sluikreclame, geen aandelen, maar voor gratis schoenen ben ik altijd bereikbaar)!
Vuist, open hand, palm of vingers, er is geen fout bij een eerste reactie op een enge kerel die op je afkomt. Pijnprikkel(s) toedienen net zolang tot die het lekker vindt (quote Ben) of net zolang tot je een kans ziet om jezelf in veiligheid te brengen. Dit kan door weg te rennen, maar ook door aandacht te trekken.
En dat deden ze! De eerste ronde waren de dames nog een beetje voorzichtig en vonden ze het toch vreemd om zomaar iemand echt te slaan of zelfs hard tussen de benen te schoppen. Dat wij ze vriendelijk hebben ontvangen aan het begin van de training en dat er veel is gelachen tijdens de training, dat leken ze allemaal te zijn vergeten. MONSTERS werden het! De één sloeg en trapte nog harder dan de ander! Waar waren die rustige, bijna verlegen dames gebleven? Wat waren wij blij met de helm, maar vooral met de tok!
Verderop in de training kwam de opdracht 3 tegen 1. Niet hard, maar gecontroleerd en met hoge mate van pressure. Mijn ‘geluk’ was dat ik als 4
Af en toe komt het voor dat wij de eer hebben om een andere training te volgen dan Jeet Kune Do. Zo hebben wij bijvoorbeeld al lessen gevolgd in het Krav Maga, Wing Chun, Systema, Schermen, BJJ en laatst nog een kickboks clinic van Ernesto Hoost bij ons op school.
Iedereen krijgt op enig moment in zijn of haar leven te maken met een variant van de verschrikkelijke ziekte kanker.
